verb Imp
knakk
verb indikativ presens
knakker
verb indikativ preteritum
knakket

knakke (verb)

verb Imp
knakk
verb indikativ presens
knakker
verb indikativ preteritum
knakket
knakke Oza buot hámiid teavsttain →
  • knakke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

knakke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

knakke Oza buot hámiid teavsttain →
  • knakke verb infinitiv