knakke (verb)
-
(en gang)
(verb) čoalkalit
- Jeg knakker på Anne sin dør, den er låst.
- Mun čoalkalan Ánne uksii, dat lea lohkas.
- (en gang) (verb) goalkalit
- (lenge) (verb) čoalkit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
knakke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- knakke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- knakke verb infinitiv