verb Imp
knekk
verb indikativ presens
knekker
verb indikativ preteritum
knakk

knekke (verb)

verb Imp
knekk
verb indikativ presens
knekker
verb indikativ preteritum
knakk
knekke Oza buot hámiid teavsttain →
  • knekke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

knekke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

knekke Oza buot hámiid teavsttain →
  • knekke verb infinitiv