verb indikativ presens
knuses

knuses (verb)

verb indikativ presens
knuses
knuses Oza buot hámiid teavsttain →
  • knuses verb indikativ presens
  • knuses verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

knuses lea vejolaččat dán sáni hápmi:

knuse Oza buot hámiid teavsttain →
  • knuse verb indikativ presens Pass
  • knuse verb infinitiv Pass
knuses Oza buot hámiid teavsttain →
  • knuses verb indikativ presens
  • knuses verb infinitiv