verb Imp
knytt
verb indikativ presens
knytter
verb indikativ preteritum
knyttet

knytte (verb)

verb Imp
knytt
verb indikativ presens
knytter
verb indikativ preteritum
knyttet
knytte Oza buot hámiid teavsttain →
  • knytte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

knytte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

knyte Oza buot hámiid teavsttain →
  • knyte verb indikativ preteritum
  • knyte verb perf.partisipp Ex/V adj. Pos flt. Def
  • knyte verb perf.partisipp Ex/V adj. Pos flt. ubestemt
  • knyte verb perf.partisipp Ex/V adj. Pos ent. Def
knytte Oza buot hámiid teavsttain →
  • knytte subst. Neu ent. ubestemt
knytte Oza buot hámiid teavsttain →
  • knytte verb infinitiv