knytte (verb)
-
1.
(om å lage knute)
(verb) čuolbmadit
- Han knyttet sekken igjen med en dobbelknute.
- Son čuolbmadii seahka duppalčuolmmain.
- 2. (om å binde fast) (verb) čatnat
- 3. (om fiskegarn) (verb) gođđit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
knytte lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- knyte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- knyte verb indikativ preteritum
- knyte verb perf.partisipp Ex/V adj. Pos flt. Def
- knyte verb perf.partisipp Ex/V adj. Pos flt. ubestemt
- knyte verb perf.partisipp Ex/V adj. Pos ent. Def
- knytte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- knytte subst. Neu ent. ubestemt
- knytte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- knytte verb infinitiv