verb Imp
krangl
verb indikativ presens
krangler
verb indikativ preteritum
kranglet

krangle (verb)

verb Imp
krangl
verb indikativ presens
krangler
verb indikativ preteritum
kranglet
krangle Oza buot hámiid teavsttain →
  • krangle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

krangle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

krangle Oza buot hámiid teavsttain →
  • krangle verb infinitiv