kveld (subst.)
- 1. (subst.) eahket
-
2.
(om kvelden)
(adverb) eahkes;
(adverb) eahkedis
- Om kvelden var det gudstjeneste i kirka.
- Eahkes lei ipmilbálvalus girkus.
- 3. (tidlig kveld) (subst.) árraeahket
- 4. (mot kvelden) (adverb) eahketbeallái; (adverb) eahketbeallai
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
kveld lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- kveld Oza buot hámiid teavsttain →
-
- kveld subst. Msc ent. ubestemt