lære (subst.)
lære (verb)
- (tilegne seg kunnskap) (verb) oahppat; (verb) oahpahallat
- (undervise) (verb) oahpahit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lære lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- lære Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lære subst. Fem ent. ubestemt
- lære Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lære verb infinitiv