verb Imp
løy
verb indikativ presens
løyer
verb indikativ preteritum
løyet

løye (verb)

verb Imp
løy
verb indikativ presens
løyer
verb indikativ preteritum
løyet
løye Oza buot hámiid teavsttain →
  • løye verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

løye lea vejolaččat dán sáni hápmi:

løye Oza buot hámiid teavsttain →
  • Løye subst. egennavn
løye Oza buot hámiid teavsttain →
  • løye verb infinitiv