ledsager (subst.)
- 1. (subst.) mieđušteaddji
- 2. (veiviser) (subst.) ofelaš
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ledsager lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ledsage Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ledsage verb indikativ presens
- ledsager Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ledsager subst. Msc ent. ubestemt