verb Imp
leit
verb indikativ presens
leiter
verb indikativ preteritum
leitet

leite (verb)

verb Imp
leit
verb indikativ presens
leiter
verb indikativ preteritum
leitet
leite Oza buot hámiid teavsttain →
  • leite verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

leite lea vejolaččat dán sáni hápmi:

leite Oza buot hámiid teavsttain →
  • leite subst. Neu ent. ubestemt
  • Leite subst. egennavn
leite Oza buot hámiid teavsttain →
  • leite verb infinitiv