mirakel (subst.)
-
(subst.) imaš;
(subst.) oavdudahku;
(subst.) oavdu
- Han har utført mirakler!
- Son lea dahkan oavdudaguid!
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
mirakel lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- mirakel Oza buot hámiid teavsttain →
-
- mirakel subst. Neu ent. ubestemt