nedkomme (verb)
- (om mennesker) (verb) riegádahttit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
nedkomme lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- nedkomme Oza buot hámiid teavsttain →
-
- nedkomme verb infinitiv