verb Imp
oppkjør
verb indikativ presens
oppkjører
verb indikativ preteritum
oppkjørte

oppkjøre (verb)

verb Imp
oppkjør
verb indikativ presens
oppkjører
verb indikativ preteritum
oppkjørte
oppkjøre Oza buot hámiid teavsttain →
  • oppkjøre verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

oppkjøre lea vejolaččat dán sáni hápmi:

oppkjøre Oza buot hámiid teavsttain →
  • oppkjøre verb infinitiv