oppstå (verb)
-
(verb) čuožžilit;
(verb) bohciidit
- Fra et sted i dypet oppsto det opp rare tanker.
- Gos nu čiekŋalasas bohciidedje ártegis jurdagat.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
oppstå lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- oppstå Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oppstå verb Imp
- oppstå verb infinitiv