orientering (subst.)
- (redegjørelse) (subst.) diehtojuohkin; (subst.) čuvgejupmi; (subst.) bajásčuvgehus
- (rettledning) (subst.) diehtogihpa; (subst.) diehtojuohkinčálus
- (sport) (subst.) meahccedádjadeapmi
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
orientering lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- orientere Oza buot hámiid teavsttain →
-
- orientere verb avledet handlingsnomen subst. Fem ent. ubestemt
- orientering Oza buot hámiid teavsttain →
-
- orientering subst. Fem ent. ubestemt