verb Imp
prek
verb indikativ presens
preker
verb indikativ preteritum
prekte

preke (verb)

verb Imp
prek
verb indikativ presens
preker
verb indikativ preteritum
prekte
preke Oza buot hámiid teavsttain →
  • preke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

preke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

preke Oza buot hámiid teavsttain →
  • preke subst. Fem ent. ubestemt
preke Oza buot hámiid teavsttain →
  • preke verb infinitiv