verb Imp
presumer
verb indikativ presens
presumerer
verb indikativ preteritum
presumerte

presumere (verb)

verb Imp
presumer
verb indikativ presens
presumerer
verb indikativ preteritum
presumerte
presumere Oza buot hámiid teavsttain →
  • presumere verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

presumere lea vejolaččat dán sáni hápmi:

presumere Oza buot hámiid teavsttain →
  • presumere verb infinitiv