røyk (subst.)
- 1. (subst.) suovva
- 2. (tobakk) (subst.) duhpát
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
røyk lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ryke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ryke verb indikativ preteritum
- røyk Oza buot hámiid teavsttain →
-
- røyk subst. Msc sg. ubestemt
- røyke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- røyke verb Imp
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English