verb Imp
ranger
verb indikativ presens
rangerer
verb indikativ preteritum
rangerte

rangere (verb)

verb Imp
ranger
verb indikativ presens
rangerer
verb indikativ preteritum
rangerte
rangere Oza buot hámiid teavsttain →
  • rangere verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

rangere lea vejolaččat dán sáni hápmi:

rangere Oza buot hámiid teavsttain →
  • rangere verb infinitiv