verb Imp
raut
verb indikativ presens
rauter
verb indikativ preteritum
rautet

raute (verb)

verb Imp
raut
verb indikativ presens
rauter
verb indikativ preteritum
rautet
raute Oza buot hámiid teavsttain →
  • raute verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

raute lea vejolaččat dán sáni hápmi:

raute Oza buot hámiid teavsttain →
  • raute verb infinitiv