verb Imp
ribb
verb indikativ presens
ribber
verb indikativ preteritum
ribbet

ribbe (verb)

verb Imp
ribb
verb indikativ presens
ribber
verb indikativ preteritum
ribbet
ribbe Oza buot hámiid teavsttain →
  • ribbe verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ribbe lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ribbe Oza buot hámiid teavsttain →
  • ribbe subst. Fem ent. ubestemt
ribbe Oza buot hámiid teavsttain →
  • ribbe verb infinitiv