rulle (subst.)
rulle (verb)
-
1.
(intransitivː rulle av seg selv)
(verb) fierrat;
(verb) jorrat
- Ballen ruller.
- Spábba jorrá.
-
2.
(transitiv: få noe til å rulle)
(verb) fierahit
- Inga ruller ballen.
- Iŋgá fieraha spáppa.
- 3. (intransitivː rulle seg) (verb) fieradit
- 4. (intransitivː plutselig rulle av seg selv) (verb) fierralit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rulle lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rulle Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rulle subst. Fem ent. ubestemt
- rulle Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rulle verb infinitiv