verb Imp
rykk
verb indikativ presens
rykker
verb indikativ preteritum
rykket

rykke (verb)

verb Imp
rykk
verb indikativ presens
rykker
verb indikativ preteritum
rykket
rykke Oza buot hámiid teavsttain →
  • rykke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

rykke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

rykke Oza buot hámiid teavsttain →
  • rykke verb infinitiv