rykke (verb)
- (en gang) (verb) rohttet; (verb) gaikkihit; (verb) ravget
- (holde på) (verb) ravgut
- (verb) spargit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rykke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rykke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rykke verb infinitiv