Neahttadigisánit - Nordsamiske ordbøker

skille lea vejolaččat dán sáni hápmi:

skille (subst.)

(subst.) earru

skille Oza buot hámiid teavsttain →

skille subst. Neu ent. ubestemt
Skille subst. egennavn

verb Imp: skill
verb indikativ presens: skiller
verb indikativ preteritum: skilte

skille (verb)

(fjerne fra hverandre) (verb) sirret
(skjelne, holde fra hverandre) (verb) earuhit; (verb) erohallat
(skille rein) (verb) rátkit; (verb) rátkkašit
(skille i to deler) (verb) botket
(skille ut, sortere) (verb) čuoldit
(skille seg ut) (verb) sierranit; (verb) spiehkkasit

verb Imp: skill
verb indikativ presens: skiller
verb indikativ preteritum: skilte

skille Oza buot hámiid teavsttain →

skille verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

skille lea vejolaččat dán sáni hápmi:

skille Oza buot hámiid teavsttain →

skille subst. Neu ent. ubestemt
Skille subst. egennavn

skille Oza buot hámiid teavsttain →

skille verb infinitiv