skjøt (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
skjøt lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- skjøt Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skjøt subst. Msc ent. ubestemt
- skjøte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skjøte verb Imp
- skyte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skyte verb indikativ preteritum