verb Imp
skjelv
verb indikativ presens
skjelver
verb indikativ preteritum
skalv

skjelve (verb)

verb Imp
skjelv
verb indikativ presens
skjelver
verb indikativ preteritum
skalv
skjelve Oza buot hámiid teavsttain →
  • skjelve verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

skjelve lea vejolaččat dán sáni hápmi:

skjelve Oza buot hámiid teavsttain →
  • skjelve verb infinitiv