verb Imp
skrik
verb indikativ presens
skriker
verb indikativ preteritum
skreik
verb indikativ preteritum
skrek

skrike (verb)

verb Imp
skrik
verb indikativ presens
skriker
verb indikativ preteritum
skreik
verb indikativ preteritum
skrek
skrike Oza buot hámiid teavsttain →
  • skrike verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

skrike lea vejolaččat dán sáni hápmi:

skrike Oza buot hámiid teavsttain →
  • skrike verb infinitiv