slite (verb)
- (rive, rykke, dra) (verb) gaikut
-
(en gang rykke)
(verb) ravget
- Slite en tråd av.
- Ravget árppu rastá.
- (slepe, trekke) (verb) rundit
- (plutselig rykke, dra) (verb) gaikkehit
- (flere ganger rykke el. slite i noe) (verb) ravgut
- (anstrenge seg, streve hardt) (verb) rahčat
- (utmatte) (verb) váibadit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
slite lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- slite Oza buot hámiid teavsttain →
-
- slite verb infinitiv