smette (verb)
- (verb) buškkihit; (verb) livkit
- (smette forbi eller inn noensteds) (verb) livkkihit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
smette lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- smette Oza buot hámiid teavsttain →
-
- smette verb infinitiv