verb Imp
spis
verb indikativ presens
spiser
verb indikativ preteritum
spiste

spise (verb)

verb Imp
spis
verb indikativ presens
spiser
verb indikativ preteritum
spiste
spise Oza buot hámiid teavsttain →
  • spise verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

spise lea vejolaččat dán sáni hápmi:

spise Oza buot hámiid teavsttain →
  • spise verb infinitiv