verb Imp
splitt
verb indikativ presens
splitter
verb indikativ preteritum
splittet

splitte (verb)

verb Imp
splitt
verb indikativ presens
splitter
verb indikativ preteritum
splittet
splitte Oza buot hámiid teavsttain →
  • splitte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

splitte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

splitte Oza buot hámiid teavsttain →
  • splitte verb infinitiv