spore (verb)
- (lukte) (verb) njunnet
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
spore lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- spore Oza buot hámiid teavsttain →
-
- spore verb infinitiv