verb Imp
stapp
verb indikativ presens
stapper
verb indikativ preteritum
stappet

stappe (verb)

verb Imp
stapp
verb indikativ presens
stapper
verb indikativ preteritum
stappet
stappe Oza buot hámiid teavsttain →
  • stappe verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stappe lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stappe Oza buot hámiid teavsttain →
  • stappe subst. Fem ent. ubestemt
stappe Oza buot hámiid teavsttain →
  • stappe verb infinitiv