verb Imp
stell
verb indikativ presens
steller
verb indikativ preteritum
stelte

stelle (verb)

verb Imp
stell
verb indikativ presens
steller
verb indikativ preteritum
stelte
stelle Oza buot hámiid teavsttain →
  • stelle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stelle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stelle Oza buot hámiid teavsttain →
  • stelle verb infinitiv