stige (subst.)

stige Oza buot hámiid teavsttain →
  • stige subst. Msc ent. ubestemt

verb Imp
stig
verb indikativ presens
stiger
verb indikativ preteritum
steg
verb indikativ preteritum
steig

stige (verb)

verb Imp
stig
verb indikativ presens
stiger
verb indikativ preteritum
steg
verb indikativ preteritum
steig
stige Oza buot hámiid teavsttain →
  • stige verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stige lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stig Oza buot hámiid teavsttain →
  • stig adj. Pos ent. Def
  • stig adj. Pos flt. ubestemt
  • stig adj. Pos flt. Def
stige Oza buot hámiid teavsttain →
  • stige subst. Msc ent. ubestemt
stige Oza buot hámiid teavsttain →
  • stige verb infinitiv