stol (subst.)

  • (subst.) stuollu
    Hun satte seg i stolen.
    Son čohkkedii stullui.
    Jeg har falt mellom to stoler.
    Mun lean ravgan guovtte stuolu gaskii.
stol Oza buot hámiid teavsttain →
  • stol subst. Msc ent. ubestemt
  • Stol subst. egennavn

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stol lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stol Oza buot hámiid teavsttain →
  • stol subst. Msc ent. ubestemt
  • Stol subst. egennavn
stole Oza buot hámiid teavsttain →
  • stole verb Imp