strekke (verb)
- (transitiv: tøye) (verb) vanahit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
strekke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- strekke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- strekke verb infinitiv