verb Imp
strev
verb indikativ presens
strever
verb indikativ preteritum
strevde

streve (verb)

verb Imp
strev
verb indikativ presens
strever
verb indikativ preteritum
strevde
streve Oza buot hámiid teavsttain →
  • streve verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

streve lea vejolaččat dán sáni hápmi:

streve Oza buot hámiid teavsttain →
  • streve verb infinitiv