styre (subst.)

styre Oza buot hámiid teavsttain →
  • styre subst. Neu ent. ubestemt

verb Imp
styr
verb indikativ presens
styrer
verb indikativ preteritum
styrte

styre (verb)

verb Imp
styr
verb indikativ presens
styrer
verb indikativ preteritum
styrte
styre Oza buot hámiid teavsttain →
  • styre verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

styre lea vejolaččat dán sáni hápmi:

styre Oza buot hámiid teavsttain →
  • styre subst. Neu ent. ubestemt
styre Oza buot hámiid teavsttain →
  • styre verb infinitiv