svensk (adj.)
- 1. (adj.) ruoŧa; (adj.) ruoŧŧelaš
- 2. (svenskspråklig) (adj.) ruoŧagielat
- 3. (svensk side av grensa) (subst.) ruoŧabealli
- 4. (på eller fra svensk side av grensa) (adverb) Ruoŧa bealde
- 5. (til svensk side av grensa) (adverb) Ruoŧa beallái
svensk (subst.)
- (språk) (subst.) ruoŧagiella
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
svensk lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- svensk Oza buot hámiid teavsttain →
-
- svensk adj. avledning: adverb adverb
- svensk adj. Pos Fem ent. ubestemt
- svensk adj. Pos MF ent. ubestemt
- svensk adj. Pos Msc ent. ubestemt
- svensk adj. Pos Neu ent. ubestemt
- svensk Oza buot hámiid teavsttain →
-
- svensk subst. Msc ent. ubestemt
- Svensk subst. egennavn