svette (subst.)

svette Oza buot hámiid teavsttain →
  • svette subst. Msc ent. ubestemt

verb Imp
svett
verb indikativ presens
svetter
verb indikativ preteritum
svettet

svette (verb)

verb Imp
svett
verb indikativ presens
svetter
verb indikativ preteritum
svettet
svette Oza buot hámiid teavsttain →
  • svette verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

svette lea vejolaččat dán sáni hápmi:

svette Oza buot hámiid teavsttain →
  • svette subst. Msc ent. ubestemt
svette Oza buot hámiid teavsttain →
  • svette verb infinitiv