tørke (verb)
-
1.
(intransitivː bli tørr)
(verb) goikat
- Klærne tørker.
- Biktasat goiket.
-
2.
(transitiv: gjøre tørr, både i lufta og med apparat)
(verb) goikadit
- Hun tørker klærne.
- Son goikada biktasiid.
-
3.
(transitiv: tørke bort noe)
(verb) sihkkut
- Jeg tørker av bordet.
- Mun sihkun beavddi.
- Barnet tørket tårene.
- Mánná sihkui gatnjaliid.
-
4.
(transitiv: tørke bort noe bare en gang)
(verb) sihkastit
- Etter måltidet må man rydde og tørke av bordet.
- Boradeami maŋŋel ferte čorget ja beavddi sihkastit.
-
5.
(intransitivː bokne)
(verb) boahkkut
- Fisk og kjøtt tørker litt.
- Guolli ja biergu boahkku.
-
6.
(intransitivː bokne litt)
(verb) boahkkudit
- Tørke fisk og kjøtt litt.
- Guoli ja bierggu boahkkudit.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
tørke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- tørke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- tørke subst. Fem ent. ubestemt
- tørke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- tørke verb infinitiv