verb Imp
tørk
verb indikativ presens
tørker
verb indikativ preteritum
tørket

tørke (verb)

  • 1. (intransitivː bli tørr) (verb) goikat
    Klærne tørker.
    Biktasat goiket.
  • 2. (transitiv: gjøre tørr, både i lufta og med apparat) (verb) goikadit
    Hun tørker klærne.
    Son goikada biktasiid.
  • 3. (transitiv: tørke bort noe) (verb) sihkkut
    Jeg tørker av bordet.
    Mun sihkun beavddi.
    Barnet tørket tårene.
    Mánná sihkui gatnjaliid.
  • 4. (transitiv: tørke bort noe bare en gang) (verb) sihkastit
    Etter måltidet må man rydde og tørke av bordet.
    Boradeami maŋŋel ferte čorget ja beavddi sihkastit.
  • 5. (intransitivː bokne) (verb) boahkkut
    Fisk og kjøtt tørker litt.
    Guolli ja biergu boahkku.
  • 6. (intransitivː bokne litt) (verb) boahkkudit
    Tørke fisk og kjøtt litt.
    Guoli ja bierggu boahkkudit.
verb Imp
tørk
verb indikativ presens
tørker
verb indikativ preteritum
tørket
tørke Oza buot hámiid teavsttain →
  • tørke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

tørke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

tørke Oza buot hámiid teavsttain →
  • tørke subst. Fem ent. ubestemt
tørke Oza buot hámiid teavsttain →
  • tørke verb infinitiv