tanke (subst.)
- 1. (subst.) árvalus; (subst.) jurdda
-
2.
(med tanke på, om hensikten)
(postposisjon) nammii
- Det skal være en stol med tanke på hver enkelt.
- Juohke olbmo nammii galgá leat stuollu.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
tanke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- tanke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- tanke subst. Msc ent. ubestemt