verb Imp
tell
verb indikativ presens
teller
verb indikativ preteritum
talte

telle (verb)

  • (verb) lohkat
    Elle kan telle til ti på russisk.
    Elle máhttá lohkat logi rádjái ruoššagillii.
verb Imp
tell
verb indikativ presens
teller
verb indikativ preteritum
talte
telle Oza buot hámiid teavsttain →
  • telle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

telle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

telle Oza buot hámiid teavsttain →
  • Telle subst. egennavn
telle Oza buot hámiid teavsttain →
  • telle verb infinitiv