verb Imp
tillat
verb indikativ presens
tillater
verb indikativ preteritum
tillot

tillate (verb)

verb Imp
tillat
verb indikativ presens
tillater
verb indikativ preteritum
tillot
tillate Oza buot hámiid teavsttain →
  • tillate verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

tillate lea vejolaččat dán sáni hápmi:

tillate Oza buot hámiid teavsttain →
  • tillate verb infinitiv