tråkke (verb)
- (verb) duolbmut; (verb) duolbmat
- (nedverdige) (verb) duolbmat
- (etterlate seg spor i snøen) (verb) šulšet
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
tråkke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- tråkke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- tråkke verb infinitiv