verb Imp
tråkk
verb indikativ presens
tråkker
verb indikativ preteritum
tråkket

tråkke (verb)

verb Imp
tråkk
verb indikativ presens
tråkker
verb indikativ preteritum
tråkket
tråkke Oza buot hámiid teavsttain →
  • tråkke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

tråkke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

tråkke Oza buot hámiid teavsttain →
  • tråkke verb infinitiv