trø (verb)
- (flere ganger, lenge.) (verb) duolbmat; (verb) duolbmut
-
(en gang)
(verb) duolmmastit
- Bilføreren vår var så forskrekket at hun knapt greide å trø på gassen.
- Min biilavuoddji lei nu suorganan ahte ille šat nagoda duolmmastit gása.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
trø lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- trø Oza buot hámiid teavsttain →
-
- trø verb Imp
- trø verb infinitiv