vanvare (subst.)
-
(subst.) vahát
- Han hadde i vanvare fylt diesel på tanken.
- Son lei vahágis deavdán diesela táŋkii.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vanvare lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- vanvare Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vanvare subst. Msc ent. ubestemt