vegstikke (subst.)
- 1. (subst.) dihkká
- 2. (sette opp stikker) (verb) dihkkádit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vegstikke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- vegstikke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vegstikke subst. Fem ent. ubestemt